Pinksterweekend Lo-Reninge

Het Pinksterweekend in Lo-Reninge zit er weer op en het was een topweekend met mooie tochten, veel plezier en lekker eten. Zaterdagmorgen om half negen startte de rit naar het West-Vlaamse Lo-Reninge, goed voor zo'n 220 kilometer in een heerlijk zonnetje. Via veel bochtige wegen en enkele tussenstops met de nodige terrasjes voor een hapje en een drankje, en een bezoekje aan de IJzertoren, kwamen we rond half zes avonds aan bij hotel-restaurant De Oude Abdij. Na het uitpakken was het al onmiddellijk genieten van een lekker diner. Het was zo gezellig dat we tot de late uurtjes zijn blijven plakken.

De IJzertoren, bijna op onze bestemming...

Na een nachtje uitrusten en een uitgebreid ontbijt zijn we zondagvoormiddag vertrokken voor een rondrit in de streek. Weer een prachtige rit met veel smalle kronkelende wegen, veelal langs de IJzer en andere riviertjes met prachtige vergezichten, recht naar de brouwerij van Westvleteren om nu eindelijk eens die fameuze Westvleteren te proeven. Iedereen was wel zo wijs om niet de beruchte 12 uit te proberen, want dat valt niet zo goed te combineren met Vespa rijden.

Westvleteren. Schol !

In de vroege namiddag reden we door de beroemde Menenpoort om aan te komen op het prachtige marktplein van Ieper met de imposante lakenhallen en het belfort. Na het zoveelste droogje, natje en een bezoek aan de Menenpoort zijn we op de terugweg naar het hotel nog een ijsje gaan eten in L'Heritage en even Bij De Witten gepasseerd om daarna na een welverdiende douche of bad terug aan tafel te schuiven in De Oude Abdij.

Aankomst bij de lakenhallen te Ieper

De tweede avond in kregen we een geweldige lekker vijfgangendiner met als afsluiter, jawel, nog een ferme coupe ijs. Per ongeluk de tweede van de dag, wie had dat kunnen voorzien? En weer was het zo gezellig en ging de witte en rode wijn zo goed binnen dat de laatste plakkers pas rond middernacht op hun bedje belandden. Sommige helmpjes waren 's morgens wellicht een maatje te krap.

Hotel De Oude Abdij in Lo-Reninge (website) een prachtige locatie en heel lekker eten! Aanrader!

Maandag op tijd uit bed om in te pakken en een stevig ontbijt ter voorbereiding van de tocht naar huis. Wie dacht snel thuis te geraken was in de aap gelogeerd want in tegenstelling tot de vlotte heenreis bleek het deze keer een rit met nogal wat calamiteiten en evenementen. Jawel, een prachtige rit met leuke bochtige wegen, maar de hilarische wegwijzer "LOZER" aan onze eerste stop was toch wel een teken aan de wand.

Een snelle hap bij De Heeren Van Liedekercke in Denderleeuw bleek al snel een trage calvarietocht van bijna drie uur, met ruim de tijd voor een drankje, Vespa's tanken en nagelbijten eer het buikje gevuld kon worden. Na vertrek net geen 50 meter ver geraakt om in de plaatselijke café-koers te verzeilen en weeral wachten tot 40 renners en 127 volgwagens gepasseerd waren, om ons dan over het parcours te reppen.

De ganse bende in Lo-Reninge.

Het was al bijna half vijf  's avonds eer we richting Brussel reden en dus nog meer dan de helft van de rit voor de boeg hadden. We kregen een prachtig zicht op het Atomium met de bollen glanzend in het zonlicht. Brussel betekend natuurlijk ook wandelaars en demonstranten, begeleid door de politie, en fietsers met de nodige kapiteins en bezemwagens. Ook hier weer de nodige vertragingen. Rondje Brusselse rand, dan langs Vilvoorde, alles met een resem rode lichten en nog een laatste drankstop, want het was 's avonds nog altijd bakken en braden. Over het weer viel niet te klagen!

Uiteindelijk splitste iedereen rond acht uur af naar huis, zonder stop in La Baracca, want het was toch hoog tijd om de Vespa op stal te zetten en in bed te vallen. Met op drie dagen zo'n 530 kilometer en meer dan 13 uur Vespa onder de kont kunnen we met slaperige oogjes terugblikken op een prachtig weekend met leuke ritten, mooi weer en vooral vele uren plezier met een toffe bende vrienden. Een prachtig weekend!

Meer foto's vind je in het Pinksterweekend album op onze Facebook.